Wij zijn ten einde raad! Wij, jonge Vlaamse landbouwers, worden met de rug tegen de muur gezet. We vragen ons af, waarom mogen wij niet meer ontwikkelen? Waarom worden wij beperkt in ons ondernemerschap? Nochtans doen wij iedere dag ons uiterste best om tegen betaalbare prijzen, duurzaam en gezond voedsel te produceren.
De laatste tijd wordt het steeds moeilijker om een omgevingsvergunning te verkrijgen. Zelfs het vernieuwen van bestaande vergunningen wordt moeilijk. Dat plaatst ons, als boeren, onder een stolp. U zal dan ook begrijpen dat wij bezorgd zijn over onze toekomst en die van de Vlaamse landbouwsector in het algemeen.
Elk plan begint bij een droom. In ons geval, een droom om te kunnen “boeren”, om dag in, dag uit te zorgen voor onze dieren, voor onze gewassen & voor onze gronden. Als toekomstige ondernemer willen wij dit doordacht doen, met een weloverwogen visie en met een solide bedrijfsplan. Hierbij houden wij terdege rekening met onze omgeving: mens, dier en milieu. Dat is namelijk de definitie van landbouw.
Zoals elke sector, is ook landbouw een sector die met zijn tijd meegroeit. Dit wil zeggen dat wij regelmatig en soms zwaar moeten investeren om ons bedrijf up-to-date te houden. Een oude stal vervangen, een bedrijf ontwikkelen en toekomstgericht ondernemen vraagt niet alleen investeringen, maar ook vergunningen van de overheid. Wij vinden niet dat alles overal moet kunnen, maar het is tegenwoordig quasi onmogelijk om een omgevingsvergunning voor een landbouwbedrijf te bekomen. Wij krijgen soms het gevoel dat men onze sector terug in de tijd wilt zetten. Was vroeger werkelijk beter? Moeten boeren opnieuw werken zoals onze grootouders?
Als jonge boeren zijn wij realistisch. Bij nieuwe tijden horen nieuwe inzichten en een andere aanpak. De maatschappelijke vragen van vandaag vormen een uitdaging die wij graag willen aangaan, maar die ons ontnomen wordt. Door het beleid, of in onze ogen door een gebrek eraan, worden er geen ontwikkelingen meer toegelaten. Het gaat zelfs zo ver dat alle expertise tegengesproken wordt op basis van buikgevoel en ideologie. Een vergunning aanvragen begint dan ook steeds meer te lijken op een gevecht tegen de bierkaai. Nochtans bepaalt een vergunning het bestaansrecht van een bedrijf. Is dit dan een gevecht tegen de landbouwers?
Ondertussen ontstaan perverse systemen: de gekste redenen zijn goed genoeg om bezwaar in te dienen bij een vergunningsaanvraag, want de Vlaamse regering zal wel weigeren. Wij vragen voor alle duidelijkheid niet dat bezwaren niet mogen ingediend worden. Buurtbewoners, natuurorganisaties en milieugroepen hebben het recht om niet akkoord te zijn en het recht om dat te uiten. Maar dat zou moeten leiden tot een grondige analyse door experten, niet tot een gratuite afkeuring op basis van standaardargumenten. Landbouwersgezinnen worden op een achterbakse manier in de tang gehouden. Geldt voor vergunningen op landbouwbedrijven dan gewoon de wet van de sterkste? Willen we dan geen beleid op basis van objectieve feiten?
Het beleid van de Vlaamse regering zorgt ervoor dat we in onmogelijke situaties terecht komen. We vinden het zeer onterecht dat wij, jonge ondernemende landbouwers, worden geviseerd. Publiekelijk promoot de Vlaamse regering onze lokale, familiale, diverse en dus typisch Vlaamse landbouw, maar in de praktijk is het toch enigszins anders. De familiale landbouw, die iedereen lijkt op te hemelen, wordt nu net de kop ingedrukt. Al generaties lang leven wij in symbiose met onze omgeving. Want zo gaat dat in onze sector, een bedrijf ontwikkelt zich op een bepaalde locatie en is er door de jaren heen verankerd. Dit is de kern van een toekomstgerichte landbouwfamilie.
Maak de kloof tussen natuur en landbouw niet groter, maar creëer een ijzersterk tweespan! Om dat ijzersterk tweespan te creëren, willen wij met een open blik en samen met u zoeken naar oplossingen voor onze problemen. Wij, de landbouwers, zijn een deel van de oplossing, niet van het probleem.
De jonge, Limburgse, verontruste boeren
Maarten Moermans, Sofie Haesen, Martine Peumans, Thomas Moors, Martijn Thijs, Wout Schuurmans, Jente Stinkens, Gunter Rochus, Yves Roebben, Stijn Maes, Sander Palmans, Ronald Euben, Frits Stevens, Dries Janssen, Stef Hillen, Dries Verwielen, Brecht Ceyssens, Lotte Arkens, Bert Vanherk, Boris Wouters, Daan Schreurs, Emmanuel Ennot, Ennio Liesens, Geert Silkens, Gert Geraerts, Jan Gorssen, Jef Housen, Jochem Broekx, Jonas Waelbers, Koen Vrancken, Pieter Moermans, Pieter-Jan Schreurs, Robin Kempeneers, Roel Kwanten, Stef Schroyen, Tom Penxten, Wim Maes, Wout Van Helden, Wouter Corstjens, Bram Agten
