Omdat Bram een groot hart had, en nog steeds heeft, voor de landbouw werd hij 7 jaar geleden lid van Groene Kring. Hij werd ook vrijwilliger en mocht zelfs een paar keer naar het buitenland. “Ik kende dus zowel de lokale als de bovenlokale werking”, vertelt Bram. “Toen de vacature van voorzitter vrijkwam, heb ik even getwijfeld. Maar na een paar gesprekken met de voormalige voorzitter heb ik me toch kandidaat gesteld.” En zo is Bram nu al bijna twee jaar de voorzitter van Groene Kring.
Het leven van een voorzitter
“Ik mag de beweging in goede banen leiden”, zegt Bram. “Ik neem, samen met het nationaal bestuur en vrijwilligers, strategische beslissingen over de richting van Groene Kring en over de standpunten die de beweging inneemt. Daarnaast is het ook mijn rol om Groene Kring te vertegenwoordigen op allerlei evenementen en overlegmomenten.” Uiteraard doet Bram dat niet alleen en heeft hij een team collega’s om hem te helpen. “Het team van Groene Kring is zeer flexibel. Als iemand een zot idee heeft, schieten we het niet direct af, maar kijken we hoe we het kunnen verwezenlijken. Je krijgt heel veel vrijheid en kansen om zelf iets op poten te zetten, uiteraard met de nodige ondersteuning. Dat zorgt er ook voor dat er ruimte is om fouten te maken en om te groeien.”
Liefdesbrief voor de minister
“Mijn meest memorabele moment als voorzitter van Groene Kring was ongetwijfeld een liefdesbrief die we hebben voorgedragen aan Vlaams minister van Landbouw Hilde Crevits. Ze kwam langs bij een van onze boeren en dat was toevallig op 14 februari. Enkele vrijwilligers hadden het idee om een liefdesbrief te maken en die ook voor te lezen.” Dat was ongetwijfeld een grappige situatie, maar dat is niet de reden waarom Bram dat het leukste moment uit zijn carrière vond: “Samen met collega’s en de vrijwilligers hebben we toen het zaadje gepland voor een goed contact met de minister. Dat gaf de vrijwilligers een boost omdat ze echt beseften dat ze, samen met de minister, iets bereikt hebben.”
