Het Vlaams parkenbeleid biedt enkel onzekerheid

Zorgt de wetgeving dan niet voor de nodige duidelijkheid?

Helaas niet. Toen het traject rond de Vlaamse Parken opgestart werd, bestond er nog geen wetgeving. Het lag dus met andere woorden niet exact vast wat de voorwaarden of vereisten van zo’n Nationaal of Landschapspark waren. Twee jaar later zijn die voorwaarden en vereisten nog altijd niet definitief goedgekeurd. 

Het enige wat de Vlaamse Regering vandaag klaar heeft, zijn wetsontwerpen. Nu het erop lijkt dat die ontwerpen om de twee maanden veranderen, is het onbegonnen werk om de plannen van alle parken aan hetzelfde tempo te wijzigen. 

Als de plannen straks op 31 mei ingediend moeten worden, zal er niemand met zekerheid kunnen zeggen dat de inhoud overeenstemt met wat de Vlaamse Regering vraagt. 

Kunnen die plannen dan niet later ingediend worden?

Helaas niet. Ook al wordt die vraag door Groene Kring uitdrukkelijk ondersteund. Het verlaten van de indieningsdatum zou aan alle betrokken partijen de nodige ademruimte bieden om aan het parkenverhaal een positieve wending te geven: de wetten kunnen geschreven worden, de plannen kunnen aangepast worden, en er kan rekening gehouden worden met jonge boeren. Het is onbegrijpelijk dat voor een dossier met zo’n vergaande gevolgen de pauzeknop niet even wordt ingedrukt. De aanpak die op dit moment gehanteerd wordt, haalt het draagvlak enkel onderuit. 

Het draagvlak ontbreekt niet alleen bij landbouwers. Er verschijnen steeds meer berichten dat andere organisaties, zelfs gemeentes, liever de stekker uittrekken dan verder te gaan met de erkenning van een park. Het vertrouwen sijpelt beetje bij beetje weg. 

Wat doet Groene Kring?

De uitgangspositie van Groene Kring is helder: stel het indienen van de plannen uit en geef prioriteit aan het uitwerken van de wetgevende basis. Alleen zo kunnen er stappen gezet worden naar een zekerder en duidelijker draagvlak. 

Daarnaast moet het draagvlak verankerd worden door: 

1. het betrekken van landbouwers en landbouworganisaties met de verdere uitwerking van de parken; 
2. rekening te houden met toegang tot grond voor jonge boeren en de garantie van bestaanszekerheid voor landbouwbedrijven; 
3. het herbekijken van oppervlaktedoelstellingen van de parken. 

Deze standpunten worden door onze mandatarissen uitgedragen in de lokale gebiedscoalities. Daarnaast nam Groene Kring deel aan een advies aan de Vlaamse Regering.