Dit was de Groene Kringreis naar Roemenië: "Hier eten zelfs de varkens met bestek”

Zondag 5 juni: “We zijn vertrokken”

Zonder problemen vertrekken we met het vliegtuig vanuit Charleroi. Ryanair heeft gelukkig nog niet beslist dat staken een leuke zomerbezigheid zou zijn. Eenmaal in Boekarest, de hoofdstad van Roemenië, moeten we wel even wachten op onze koffers, maar met het nodige geduld komen die er ook. De gids die een week met ons meegaat, geeft ons een rondleiding in de stad, eerst met de bus rond het presidentieel paleis, daarna te voet langs enkele bezienswaardigheden. De avond beëindigen we met een klein aperitiefje.

Maandag 6 juni: “Die universiteit is groter dan mijn stad”

Na een ontbijthamburger, die bij sommigen meer smaakte dan bij anderen, begeven we ons naar een van de onderzoeksboerderijen van de universiteit. De focus ligt er op melkvee en pluimvee. We krijgen ook het fytolokaal te zien, waar aan de studenten getoond wordt hoe ze correct met alle producten moeten omgaan. Op de boerderij verwerken ze ook appels tot fruitsap voor de universiteit. Vervolgens krijgen we op die universiteit een rondleiding krijgen op de campus van maar liefst 12.000 studenten! ’s Avonds brengt de bus ons naar de havenstad Constanta, waar we zullen slapen in het Pirate Resort (jep, in piratenthema dus). Ons hotel ligt vlak bij de Zwarte Zee, dus gaan we ons zeker even verfrissen. Terwijl we zwemmen, komen we tot het besef dat de Oekraïense havenstad Odessa op minder dan 300 km ligt en dat de Zwarte Zee eigenlijk oorlogsgebied is. Gelukkig merken we er hier niets van.

Dinsdag 7 juni: “Welcome to the port of Constanta! “

Een man die in de haven werkt, geeft ons een rondleiding vanuit de bus. Als we een slok bier zouden drinken voor elke keer dat die het zinnetje “The port of Constanta” uitspreekt, was niemand nog nuchter in het hotel geraakt. We zien heel wat graansilo’s om u tegen te zeggen en enorme hoeveelheden big bags met stikstof. We hadden er beter allemaal wat in onze koffer gestoken. Daarna gaan we naar een grote graanboerderij, waar vooral een boze paardrijder ons opvalt. In Roemenië kom je af en toe nog mensen met paard en kar tegen en die zien ons blijkbaar niet altijd even graag langs de weg wandelen. In de namiddag bezoeken we ook nog het eerste wijndomein van onze reis. We proeven uitgebreid en rusten even uit voor we weer naar Constanta gaan.

Woensdag 8 juni: “Rode en groene druiven”

We bezoeken een tweede wijndomein, dit keer eentje dat verbonden is aan de universiteit. Een van onze medereizigers heeft zelf ook wijndruiven. Maar wanneer hem gevraagd wordt welke rassen hij heeft, kan hij niet meer zeggen dan “rode en groene.”

We bezoeken ook nog een lokale brouwerij. De man vertelt met veel liefde over zijn vak, waarna we rechtstreeks en onbeperkt van het brouwvat mogen proeven, iets wat je ons natuurlijk geen twee keer hoeft te zeggen! Tot slot brengt de bus ons naar het volgende hotel in Brasov, een oud stadje in de bergen waar mensen uit Boekarest naartoe gaan om aan de warmste dagen te ontsnappen.

Donderdag 9 juni: “Paarden en bizons? Waar zijn de koeien?”

We beginnen de dag bij een aardappelteler. Grote machines trekken altijd onze aandacht en hier is dat niet anders. Dankzij de nodige Europese subsidies  begint de teler ook zelf zijn aardappelen te verwerken , iets wat eigenlijk een rode draad vormt doorheen onze reis. Hierna gaan we naar een rundvee- en schapenboerderij, waar we alleen maar paarden zien. De andere dieren zitten in bergen en daar kan onze bus helaas niet komen.

In de namiddag bezoeken we een weide met bizons, wat ook de ideale gelegenheid blijkt om te verbranden. Na ons bezoek krijgen we van de bedrijfsleider nog iets te drinken aangeboden. Een van de opties is ’palinka‘, wat een sterk spraakwater blijkt te zijn. Het zal niet de laatste keer zijn dat dit op tafel staat.

Vrijdag 10 juni: “Zitten hier vampiers?”

We beginnen de dag met een bezoek aan het kasteel van Dracula, wat uiteindelijk het vakantieverblijf van een van de oude heersers van Roemenië blijkt te zijn. Het is niettemin een mooi gebouw en we hebben een aangename gids. In de namiddag gaan we naar een forellenkwekerij en een Angusboerderij. Beide blijken een hobby te zijn van dezelfde man. Alles staat er in functie van het restaurant, zo hadden ze ook een eigen slachtruimte. Ze kweken er zelfs de varkens op met resten uit het restaurant – wat plots duidelijk wordt als we bestek uit het restaurant op de grond van het hok zien liggen.

Zaterdag 11 juni: “2 tot 8000 koeien, 1 tot 37 trekkers: een land van uitersten"

Onze laatste dag is er eentje van extremen. De ochtend begint op een klein, traditioneel bedrijfje met 2 melkkoeien (al grazen er ook nog enkele op de bergweides), 15 kippen en een oude Massey Ferguson. De mensen zijn wel zeer hartelijk en beantwoorden met plezier onze vragen. We sluiten ons bezoek af met – hoe kan het ook anders – een glaasje palinka, om 10 u. ’s ochtends.

Op de middag gaan we naar het hoogtepunt van de reis: we bezoeken twee bedrijven van Jan De Boer, een inwijkeling uit Nederland die hier nu 8000 koeien melkt en 10.000 ha land in gebruik heeft. Meer daarover lees je verderop in deze Stiel. ’s Avonds gaan we weer naar Boekarest, want we moeten om 4.30 u. al op de luchthaven zijn om naar huis te gaan.