Begin jaren ‘80 merkte de Europese overheid voor het eerst op dat de kwaliteit van het grondwater achteruitging. Bij te hoge concentraties schadelijke stoffen, die voorkomen in de door de boeren gebruikte meststoffen, kan het verontreinigde water het omringende ecosysteem ontwrichten. Daarom besloot de Europese Unie om eind ‘91 de ‘Nitraatrichtlijn’ uit te schrijven, om waterverontreiniging door nitraten uit agrarische bronnen te beperken. De grenswaarde van 50mg nitraat per liter grondwater werd vastgelegd en goede landbouwpraktijken werden gestimuleerd.
Het Vlaamse mestdecreet
Deze richtlijn op Europees niveau diende omgezet te worden in Vlaamse regelgeving: het Mestactieplan of ‘mestdecreet’. Het mestdecreet bepaalt de verplichtingen waaraan land- en tuinbouwers in Vlaanderen moeten voldoen bij de productie en verwerking van mest, het bemesten van landbouwgrond en het transport en de opslag van meststoffen. De Mestbank (onderdeel van de Vlaamse Landmaatschappij) werd het orgaan dat de aangiftes verzamelt en dat erop toeziet dat de wetgeving nageleefd wordt. En de Mestbank helpt landbouwers ook hun verplichtingen na te komen en begeleidt hen op weg naar een milieuvriendelijkere bedrijfsvoering.