“Onze samenleving is aan het veranderen. Dat is een eeuwige waarheid, maar die verandering was nog nooit zo snel”

Dag Ingrid, hoe ben je bij Boerenbond terechtgekomen?

Ingrid: “Ik ben opgegroeid op een boerderij en op mijn 21ste – toen ik rechten studeerde – ben ik getrouwd met een boer. Na mijn studies werkte ik mee op het landbouwbedrijf van mijn man en volgde ik de bedrijfsleidersopleiding van Groene Kring. Ik werd uiteindelijk toch directeur van een ziekenhuis en ben dat 30 jaar lang gebleven. Na die carrière was het me duidelijk dat ik wilde blijven werken en dat ik een uitdagende baan nodig had. De advertentie van Boerenbond voor de functie van beheerder in Oost-België kwam precies op het juiste moment. Ze waren op zoek naar een jurist, een agronoom of een econoom. Ik heb rechten gestudeerd, werk elke dag in de landbouw en heb een groot bedrijf geleid: de baan leek me op het lijf geschreven.”

Wat houd je job precies in?

Ingrid: “Wanneer mijn collega Marc Schröder eind december met pensioen gaat, zal ik de leiding van Boerenbond in Oost-België overnemen. Onze taken zijn er zeer uiteenlopend. Wij behartigen de belangen van de landbouw op vele niveaus. Boerenbond van Oost-België is een van de drie erkende landbouworganisaties in Wallonië en zit dus mee aan de onderhandelingstafel in Namen. Daarnaast volgen we de verschillende belangendossiers (MAP, GLB, vergunningen …)ook op het niveau van de Duitstalige Gemeenschap . Daarnaast houden we ons net zoals de andere landsdelen bezig met opleiding, vertegenwoordiging enzovoort.”

Wat zijn volgens jou de belangrijkste uitdagingen voor de landbouw?

Ingrid: “Onze samenleving is aan het veranderen. Dat is een eeuwige waarheid, maar die verandering was nog nooit zo snel. Mijn grootmoeder melkte de koeien nog met de hand, mijn moeder was trots op een melkmachine, mijn man had een van de eerste melkstallen in de streek en nu melken robots de koeien van heel wat collega's. Innovatie is zeker een van de grootste kansen die we vandaag hebben.

Na de Tweede Wereldoorlog werd ons gebied zwaar verwoest. Wij bevonden ons in het grensgebied met Duitsland, waar een pioniersgeneratie in de jaren 1950 aan de wederopbouw heeft gewerkt. Bijna alle boerderijen waren gericht op de melkveehouderij. De vleesproductie speelde een ondergeschikte rol. Om klimatologische redenen zijn akkerbouw en groenteteelt in Oost-België nooit de hoofdactiviteit geweest. De invoering van de melkquota in de jaren 1980 was dan ook een ramp voor onze regio. Het aantal runderen daalde daarna met 40% en 75% van de boerderijen verdween. Vandaag staan we voor uitdagingen van een vergelijkbare omvang, die opnieuw van buitenaf aan de landbouw worden opgelegd. Ik denk met name aan de eisen inzake natuurbehoud, de invloed van de internationale productstromen en de buitensporige regelgeving.

Slechts 30% van de Europese bevolking woont nog op het platteland en heel wat van de beslissingen worden vandaag genomen door mensen die nooit honger hebben gekend. We moeten hen duidelijk onze meerwaarde laten zien, anders zullen ze nooit inzien hoe belangrijk we juist zijn voor de omgeving.”

“Ik zie meer kansen dan problemen”

Zie je nog andere problemen?

Ingrid: “Ik zie meer kansen dan problemen, vooral bij de leden van Groene Kring. Ik word geïnspireerd door de openheid, de dynamiek en de creativiteit van de jongeren in de bestuursraden en in de plaatselijke groepen. Boeren zijn nooit beter opgeleid en beter verbonden geweest dan vandaag. De nieuwe media geven iedereen toegang tot informatie en de structuren van Groene Kring, Landelijke Gilden en Boerenbond bieden steun en ruimte voor uitwisseling. We zullen dus kansen krijgen als we de toekomst met zelfvertrouwen en een geest van innovatie tegemoet treden, gekoppeld aan verantwoordelijkheidszin en economisch denken.”

Je hebt zelf melkkoeien. Wat denk je van de huidige Europese plannen rond methaanreductie?

Ingrid: “Methaan is een vluchtig gas dat op 12 jaar afgebroken wordt. In Oost-België is de rundveestapel met 40% gedaald sinds de invoering van de quota in 1984. Deze cijfers tonen aan voor iedereen dat wij de methaanuitstoot zeer sterk hebben teruggedrongen. Maar dat is niet het geval voor de wereld als geheel. Een afname van het aantal runderen zou zeker een impact hebben op de lokale uitstoot van methaan, maar men moet er ook rekening mee houden dat permanent grasland evenveel CO2 opslaat als een bos. Wat zal er met dat grasland gebeuren als men er geen runderen meer op kan plaatsen?”

Wat is de situatie rond stikstof en ammoniak bij jullie?

Ingrid: “In Oost-België bedraagt de gemiddelde veebezetting ongeveer 2 grootvee-eenheden. In de graslandsector is het gebruik van stikstof hoe dan ook minder een probleem dan in de akkerbouw en de groenteteelt, en bovendien zal het gebruik bij de huidige prijzen voor meststoffen nog afnemen.

Het gebruik van stikstof is ook hier een probleem, maar het is veel minder acuut dan in Vlaanderen. Anders dan in Vlaanderen is er wat de ammoniakemissies betreft momenteel geen beperking in Wallonië.”

Wat denk je over de hervorming van de pachtwetgeving? 

Ingrid: “De pachtwetgeving is regionaal en Wallonië heeft sinds vorig jaar een nieuwe pachtwet, die bepaalt dat pacht nu schriftelijk moet gebeuren. Er is ook gekeken naar jonge boeren en overnemers. Zij hebben automatisch recht op 4 keer 9 jaren pacht bij overname binnen de familie. Daarnaast kan de pachtovereenkomst worden opgezegd met een boer die een pensioen ontvangt, waardoor grond vrijkomt voor jonge landbouwers.